مشخصات رنگ: فام، رنگ پذیری و ارزش

ویژگی‌های یک رنگ توسط سه عنصر مختلف تعیین می‌شود:

تصویر (Hue)

رنگ پذیری (Chroma)

ارزش (Value)

فام (Hue)

فام نشان می‌دهد که رنگ در چه محدوده‌ای از طیف رنگی قرار دارد. به عبارت دیگر، جایگاه رنگ در بین رنگ‌های مختلف را نشان می‌دهد. فام قابل تشخیص‌ترین ویژگی در یک رنگ است. وقتی که بیشتر مردم از کلمه «رنگ» استفاده می‌کنند، در واقع منظورشان همین فام است. تعداد فام‌ها بیشمار است. به عنوان مثال، بین قرمز و زرد، هر فام نارنجی ممکن است.

رنگ پذیری (Chroma)

رنگ پذیری یا کروما به خلوص و شدت یک رنگ اشاره دارد. در واقع، کروما نشان دهنده این است که رنگ از چه میزان خلوص برخوردار است و چه میزان با رنگ سفید ترکیب شده است. رنگ‌های با رنگ پذیری بالا نور را به خوبی جذب می‌کنند و رنگ قوی و غنی ایجاد می‌کنند. در مقابل، رنگ‌های با رنگ پذیری پایین نور را کمتر جذب می‌کنند و رنگ مات و کمرنگ‌تری دارند. رنگ‌های پاستلی رنگ پذیری پایین دارند، در حالی که رنگ‌های جواهرات رنگ پذیری بالا دارند. رنگ پذیری به عنوان اشباع (Saturation) نیز نامیده می‌شود.

ارزش (Value)

ارزش به روشنی یا تیرگی یک رنگ اشاره دارد. در واقع، نشان دهنده مقدار نوری است که توسط یک رنگ جذب یا انعکاس می‌شود. رنگ‌های روشن، کمتر نور جذب می‌کنند و رنگ‌های تیره، بیشتر نور جذب می‌کنند. گاهی اوقات رنگ‌های روشن «ته رنگ» و رنگ‌های تیره «سایه» نامیده می‌شوند. ارزش همچنین به عنوان روشنایی (luminance) نیز نامیده می‌شود.