صنعت جهانی چاپ فلکسوگرافی در یک دهه اخیر شاهد یک تغییر پارادایم بنیادی بوده است. این تغییر با الزامات شدید پایداری محیط‌زیستی، افزایش مقررات دولتی در سطح جهانی و تقاضای رو‌به رشد بازار برای محصولات بسته‌بندی ایمن‌تر شکل می‌گیرد و صنعت چاپ را به سمت گذار استراتژیک از مرکب‌های پایه‌حلال به گزینه‌های پایدارتر هدایت می‌کند. در هسته این تحول نوین، مرکب فلکسو پایه آب قرار دارد.
به طور تاریخی، مرکب‌های پایه حلال به دلیل سرعت خشک شدن بالا و چسبندگی عالی بر روی زیرآیندهای غیرجاذب، بر این صنعت تسلط داشتند. با این حال، افزایش آگاهی و مقررات سخت‌گیرانه (مانند الزامات REACH و مقررات اروپایی مربوط به مواد در تماس با مواد غذایی) فشار غیرقابل برگشتی را برای کاهش انتشار ترکیبات آلی فرار (VOC) ایجاد کرده است. این امر نه تنها مرکب‌های آبشور را به یک جایگزین، بلکه به یک ضرورت تجاری تبدیل کرده است. این گزارش با هدف ارائه یک تحلیل عمیق و تخصصی، ماهیت علمی این مرکب‌ها، مزیت‌های عملیاتی، و چالش‌های فنی پیش روی استفاده از مرکب فلکسو آبشور را بررسی می‌کند.
مبانی علمی و ساختار شیمیایی مرکب‌های پایه آب
کالبدشکافی فرمولاسیون: اجزای سازنده حیاتی مرکب فلکسو آبشور
مرکب‌های آبشور از نظر شیمیایی، سیستم‌های پیچیده‌ای هستند که عملکرد آن‌ها به تعادل دقیق بین چند جزء اصلی وابسته است. اجزای اصلی تشکیل‌دهنده این سیستم‌ها عبارتند از:
۱. رنگ‌دانه‌ها یا رنگینه‌ها : این اجزا وظیفه انتقال رنگ مورد نظر به چاپ نهایی را بر عهده دارند.
۲. رزین : رزین‌ها ستون فقرات سیستم مرکب به شمار می‌روند. این ماده، که غالباً از نوع آکریلیک است، حامل رنگ‌دانه بوده و وظیفه اصلی چسباندن جوهر به زیرآیند را پس از خشک شدن بر عهده دارد.
۳. آمین : رزین‌های آکریلیک اغلب به طور طبیعی در آب حل نمی‌شوند. آمین یک عامل شیمیایی قلیایی است که برای حل کردن رزین و تبدیل آن به یک محلول مایع با ویسکوزیته مناسب برای چاپ استفاده می‌شود. این مکانیزم حلالیت نشان می‌دهد که چرا کنترل دقیق pH برای ثبات مرکب‌های آبشور حیاتی است.
۴. رقیق‌کننده : آب جزء اصلی رقیق‌کننده است و برای کاهش ویسکوزیته (گرانروی) و رسیدن به غلظت مطلوب استفاده می‌شود.
۵. عوامل فعال سطحی و افزودنی‌ها : این مواد شامل عوامل ضد کف (Defoamer) و عوامل ترکننده هستند که برای تنظیم انرژی سطحی مرکب، جلوگیری از کف کردن و بهبود خواص ترشوندگی روی زیرآیند به کار می‌روند.
مکانیزم تشکیل لایه جوهر و چالش‌های چسبندگی
فرآیند خشک شدن مرکب‌های فلکسو آبشور به طور عمده بر پایه تبخیر آب و جذب توسط زیرآیند است. در زیرآیندهای متخلخل مانند مقوا، آب به سرعت جذب شده و فرآیند خشک شدن تسهیل می‌شود. اما در زیرآیندهای غیرجاذب (مانند فیلم‌های پلاستیکی)، مکانیزم کلیدی، تشکیل لایه جوهر از طریق فرآیندی به نام “هم‌جوشی” است.
در این فرآیند، ذرات پلیمری رزین (که به صورت امولسیون یا پراکندگی‌های ریز در فاز آبی معلق هستند) پس از تبخیر آب، به یکدیگر می‌پیوندند و یک لایه جوهر پیوسته و مقاوم را شکل می‌دهند. برای تضمین چسبندگی و انعطاف‌پذیری کافی روی زیرآیندهای انعطاف‌پذیر، از رزین‌های آکریلیک با دمای گذار شیشه‌ای پایین استفاده می‌شود.
تأثیر کشش سطحی بر عملکرد: یک چالش ذاتی در استفاده از مرکب فلکسو آبشور، کشش سطحی بالای آب است. کشش سطحی آب حدود ۷۲ میلی‌نیوتن بر متر است، در حالی که حلال‌های آلی کشش سطحی بسیار پایین‌تری (حدود ۲۰ میلی‌نیوتن بر متر) دارند. این کشش سطحی بالا می‌تواند مانع از “ترشوندگی” کامل جوهر روی سطوح پلاستیکی با انرژی پایین شود. در نتیجه، ممکن است در نواحی سالید چاپ، لکه‌های ناهموار یا پین‌هول ایجاد شود. برای غلبه بر این محدودیت فیزیکی، فرمولاسیون باید با افزودن عوامل ترکننده و دیسپرس‌کننده‌های خاص بهینه‌سازی شود تا زاویه تماس جوهر روی سطح زیرآیند به طور محسوسی کاهش یابد و امکان چاپ با کیفیت بالا روی زیرآیندهای پلیمری فراهم شود.
دامنه کاربردهای تجاری و افق‌های صنعتی
کاربردهای غالب در بسته‌بندی با جذب بالا
مرکب‌های فلکسو آبشور به طور سنتی در چاپ روی مواد جاذب عملکرد درخشانی دارند. بیشترین کاربرد آن‌ها در چاپ کارتن و مقوای موجدار است. سازگاری عالی این مرکب‌ها با ساختار متخلخل مقوا باعث می‌شود که جوهر به خوبی جذب شود و یکنواختی چاپ، چه در فرآیندهای پیش از چاپ و چه پس از چاپ ، حفظ گردد. استفاده از سیستم انتقال جوهر با رول‌های آنیلوکس در فلکسوگرافی، به انتقال بهینه مرکب آبشور به زیرآیند کارتن کمک می‌کند و کیفیت محصول نهایی را بهبود می‌بخشد.
نفوذ در بازارهای حساس و غیرجاذب
تمرکز بر سلامت مصرف‌کننده و ایمنی مواد غذایی، بازار جدیدی را برای مرکب‌های آبشور گشوده است. به دلیل ماهیت غیرسمی و انتشار نزدیک به صفر VOC، این مرکب‌ها برای بسته‌بندی مواد غذایی و دارویی، به ویژه در اروپا و آمریکای شمالی، به سرعت جایگزین مرکب‌های پایه حلال می‌شوند. استفاده از آن‌ها خطر مهاجرت مواد شیمیایی مضر به محصول غذایی را از بین می‌برد.
همچنین، با وجود چالش‌های اولیه چسبندگی، شیمیدانان رزین‌ها را تا حد زیادی ارتقا داده‌اند و مرکب‌های آبشور نسل جدید اکنون نیازهای چاپ سطحی و لایه‌چسبی روی فیلم‌های انعطاف‌پذیر پلاستیکی مانند پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن را برآورده می‌کنند.
روندهای بازار و محرک‌های اقتصادی
بازار چاپ فلکسو آبشور به طور پیوسته در حال رشد است؛ این مرکب‌ها در سال ۲۰۲۴، سهمی حدود ۴۰/۸۷٪ از بازار مرکب فلکسو را به خود اختصاص دادند. یکی از مهم‌ترین محرک‌های این رشد، سرمایه‌گذاری قابل توجه در تحقیق و توسعه برای رفع اصلی‌ترین نقطه ضعف عملیاتی، یعنی سرعت خشک شدن، است. صنعت به سمت تولید مرکب‌های سریع‌پخت و همچنین ساخت تجهیزات خشک‌کن با راندمان بسیار بالا حرکت می‌کند تا مرکب‌های آبشور بتوانند در سرعت‌های بالای تولید نیز با رقبای پایه حلال رقابت کنند.
راهنمای عملیاتی: مدیریت و کنترل پارامترهای کلیدی چاپ
پایداری و کیفیت چاپ با مرکب فلکسو آبشور به شدت به حفظ یکنواختی پارامترهای فنی کلیدی وابسته است.
تنظیم دقیق pH: کنترل‌کننده اصلی ثبات مرکب
مقدار pH، که نشان‌دهنده میزان قلیاییت یا اسیدیته مرکب است، حیاتی‌ترین عامل کنترلی پس از ویسکوزیته تلقی می‌شود. رزین‌های آکریلیکی که در این مرکب‌ها استفاده می‌شوند، به دلیل ماهیت محلول در قلیا، تنها در یک محدوده pH باریک پایدار هستند.
محدوده عملیاتی استاندارد و بهینه برای مرکب فلکسو آبشور معمولاً بین ۸/۵ تا ۹/۵ است.
- پیامدهای pH بالا (بیش از ۹/۵): قلیاییت بیش از حد، پیوندهای رزین را بیش از حد تضعیف می‌کند و منجر به کاهش شدید ویسکوزیته، کند شدن زمان خشک شدن، کاهش مقاومت به آب در محصول نهایی و افزایش احتمال لکه‌دار شدن پلیت می‌شود.
- پیامدهای pH پایین (کمتر از ۸/۵): افت pH نشان‌دهنده کاهش قلیاییت است که منجر به افزایش ناگهانی ویسکوزیته می‌شود. این افزایش گرانروی، خشک شدن سریع مرکب روی پلیت و رول آنیلوکس، ایجاد گرفتگی و بلوک شدن سلول‌ها و همچنین افزایش احتمال ایجاد کف و حباب را در پی دارد.
مدیریت پایداری ویسکوزیته و کنترل حرارتی
ویسکوزیته (گرانروی) معیار اصلی برای کنترل میزان انتقال جوهر است و مستقیماً بر دانسیته رنگ و کیفیت نقاط تأثیر می‌گذارد. برای دستیابی به انتقال یکنواخت جوهر، ویسکوزیته باید ثابت نگه داشته شود؛ به عنوان مثال، ویسکوزیته ایده‌آل ممکن است حدود ۲۰ ثانیه ± ۵ ثانیه (با کاپ استاندارد شماره ۴ در دمای ۲۵ درجه سانتی‌گراد) باشد.
تأثیر دما و رطوبت: دمای محیط کارگاه نقش مستقیمی بر ویسکوزیته دارد. در دمای بالا، نرخ تبخیر آب افزایش یافته و این امر موجب افزایش سریع ویسکوزیته و در نتیجه کاهش دانسیته چاپی می‌شود. برعکس، در دماهای پایین، خشک شدن کندتر است. رطوبت بالا نیز مقاومت بیشتری در برابر تبخیر آب ایجاد می‌کند و زمان خشک شدن را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. تنظیم و تثبیت دمای مرکب در دمای کارگاه چاپ، یک الزام کلیدی برای جلوگیری از نوسانات در طول فرآیند تولید است.
1: خلاصه‌ای از پارامترهای فنی حیاتی در مرکب‌های فلکسو آبشور
| پارامتر کنترلی | محدوده ایده‌آل | تأثیر کاهش (زیر حد مجاز) | تأثیر افزایش (بالای حد مجاز) |
| pH (قدرت قلیایی) | ۸/۵ تا ۹/۵ | افزایش ویسکوزیته، گرفتگی پلیت، خشک شدن سریع | کاهش ویسکوزیته، خشک شدن کند، کاهش مقاومت به آب، لکه‌دار شدن |
| ویسکوزیته (بر حسب ثانیه) | ۲۰ ثانیه ± ۵ ثانیه (کاپ ۴) | رنگ‌پریدگی، افزایش گین دات ، انتقال جوهر نامنظم | توزیع نامنظم جوهر، چاپ کم‌عمق، کف کردن، خشک شدن ناقص |
| دما | دمای کارگاه چاپ (پایدار) | خشک شدن سریع آب، افزایش ویسکوزیته | خشک شدن کند، نیاز به تنظیم سیستم‌های خشک‌کن |
افزودنی‌های شیمیایی برای بهینه‌سازی عملکرد
برای غلبه بر مشکلات ذاتی آب به عنوان حلال، از افزودنی‌های تخصصی استفاده می‌شود:
- تثبیت‌کننده‌ها: این مواد برای حفظ پایداری pH مرکب و جلوگیری از ته‌نشینی رزین‌های محلول در قلیا حیاتی هستند.
- عوامل ضد کف: به دلیل وجود عوامل فعال سطحی و برش مکانیکی جوهر در فرآیند چاپ، مرکب‌های آبشور مستعد کف کردن هستند. حباب‌های ریز ویسکوزیته را به اشتباه افزایش داده و انتقال جوهر را مختل می‌کنند. عوامل ضد کف برای سرکوب این حباب‌ها ضروری هستند.
- عوامل دیرخشک‌کن: این افزودنی‌ها در محیط‌های خشک یا هنگام توقف دستگاه، سرعت تبخیر آب را مهار کرده و از تشکیل پوسته روی سطح پلیت جلوگیری می‌کنند تا وضوح چاپ حفظ شود.
مزایا و نقاط قوت استراتژیک
برتری‌های زیست‌محیطی و ایمنی کارگاهی (پایداری محوری)
مهم‌ترین عامل در افزایش محبوبیت مرکب فلکسو آبشور، برتری محیط زیستی و ایمنی آن‌ها است:
- کاهش چشمگیر انتشار VOC: از آنجا که حلال اصلی این مرکب‌ها آب است، آن‌ها انتشار ترکیبات آلی فرار (VOC) بسیار پایین یا نزدیک به صفر دارند. این ویژگی به طور چشمگیری آلودگی هوا و خطرات تنفسی برای کارکنان را کاهش می‌دهد.
- حذف خطر آتش‌سوزی: مرکب‌های پایه آب، به دلیل عدم استفاده از حلال‌های آلی فرار، خطر آتش‌سوزی و انفجار مرتبط با مرکب‌های پایه حلال را به کلی از بین می‌برند و محیط کار ایمن‌تری را تضمین می‌کنند.
- قابلیت تجزیه زیستی: برخلاف بسیاری از مواد شیمیایی در مرکب‌های حلال، اجزای مرکب‌های آبشور به مرور زمان به طور طبیعی تجزیه می‌شوند، که این امر مدیریت پسماند آن‌ها را پایدارتر می‌سازد.
صرفه‌جویی در هزینه‌ها و تطابق با مقررات (مزیت اقتصادی)
انتخاب مرکب‌های آبشور منجر به صرفه‌جویی‌های عملیاتی و سرمایه‌ای قابل توجهی می‌شود. به دلیل انتشار پایین VOC، نیازی به سرمایه‌گذاری هنگفت برای نصب و نگهداری سیستم‌های پیچیده کنترل آلایندگی هوا مانند اکسیدایزرهای حرارتی ترمیمی (RTO) نیست. این امر در کنار مقررات سخت‌گیرانه‌ای که استفاده از حلال‌ها را محدود یا ممنوع کرده‌اند، موجب می‌شود که شرکت‌ها با انتخاب مرکب‌های آبشور، در هزینه‌های تطابق با قوانین و زیرساخت صرفه‌جویی کنند.
همچنین، فرآیند تمیزکاری تجهیزات بسیار ساده‌تر است و با استفاده از آب یا محلول‌های آبی انجام می‌شود، که زمان توقف خط تولید برای نگهداری را کاهش داده و سهولت عملیاتی را افزایش می‌دهد.
بهبود کیفیت چاپ (به ویژه وضوح)
فرمولاسیون‌های نوین مرکب‌های آبشور، به ویژه آن‌هایی که از فناوری‌های پیشرفته پراکندگی نانوپیگمنت استفاده می‌کنند ، توانایی ارائه کیفیت تصویر بالا از نظر تعریف ، کنتراست رنگی و وضوح کلی را دارند. همچنین، بسیاری از سیستم‌های جدید برای پایداری pH بالا طراحی شده‌اند که نیاز به تنظیمات مکرر ویسکوزیته در طول فرآیند چاپ طولانی را به حداقل می‌رساند و در نتیجه به یکنواختی کیفیت کمک می‌کند.
چالش‌ها و ریسک‌های عملیاتی
محدودیت‌های سرعت تولید و وابستگی به شرایط محیطی
اصلی‌ترین مانع در رقابت مرکب‌های آبشور با همتایان پایه حلال، سرعت تبخیر آهسته‌تر آب است. برای دستیابی به خشک شدن کافی، نیاز به انرژی حرارتی قابل توجه و سیستم‌های تهویه پیشرفته است. این کندی خشک شدن، سرعت دستگاه‌های چاپ فلکسوگرافی پرسرعت را محدود می‌کند و می‌تواند بهره‌وری کلی را کاهش دهد. همچنین، رطوبت بالای محیط کارگاه مستقیماً مانع تبخیر آب می‌شود و زمان خشک شدن را طولانی‌تر می‌کند، بنابراین اپراتور باید شرایط آب و هوایی را با دقت کنترل کند.
مشکلات چسبندگی و مقاومت سطحی اولیه
همان‌طور که قبلاً اشاره شد، کشش سطحی بالای مرکب‌های آبشور، ترشوندگی زیرآیندهای غیرجاذب پلاستیکی را کاهش می‌دهد، مگر اینکه اپراتور سطح زیرآیند را به‌خوبی تریت کند یا از پرایمر مخصوص استفاده کند. علاوه بر این، در مدت کوتاهی پس از چاپ، مرکب‌های آبشور ممکن است مقاومت ضعیف‌تری در برابر سایش (Rub Resistance) و خراشیدگی نسبت به مرکب‌های پایه حلال یا UV نشان دهند. همچنین، رزین‌های محلول در قلیا که برای حفظ پایداری pH به کار می‌روند، مقاومت شیمیایی ضعیفی در برابر محلول‌های قلیایی دارند که می‌تواند در برخی کاربردهای خاص یک محدودیت مهم محسوب شود.
مشکلات فنی آنیلوکس و پایداری ویسکوزیته
مرکب‌های آبشور به دلیل وابستگی حساس به pH و ویسکوزیته، بالاترین ریسک گرفتگی در سلول‌های رول آنیلوکس با حجم کم و مش ریز را دارند. هرگونه کاهش ناگهانی pH (به زیر ۸/۵) باعث افزایش ویسکوزیته و خشک شدن سریع جوهر درون سلول‌ها می‌شود. این وضعیت نیازمند نظارت مستمر و تمیزکاری مکرر است.
به علاوه، حساسیت به کف کردن، که در اثر برش‌های مکانیکی در حوضچه جوهر ایجاد می‌شود، یک چالش مستمر است. ایجاد کف باعث ضخیم شدن مرکب، انتقال جوهر نامنظم و کاهش دانسیته می‌شود، که ثبات فرآیند چاپ را مختل می‌کند.
مقایسه جامع با مرکب‌های جایگزین در فلکسو
مرکب فلکسو آبشور به طور سنتی با دو رقیب اصلی خود یعنی مرکب‌های پایه حلال و مرکب‌های قابل پخت با UV مقایسه می‌شود. انتخاب بین این سه نوع مرکب، به توازن میان عملکرد، هزینه و تعهدات زیست‌محیطی بستگی دارد.
2: مقایسه تحلیلی عملکرد و ویژگی‌های مرکب‌های فلکسو
| معیار ارزیابی | مرکب‌های فلکسو آبشور | مرکب‌های فلکسو پایه حلال | مرکب‌های قابل پخت با UV |
| انتشار VOCs | بسیار پایین (مناسب برای محیط زیست) | بالا (نیاز به کنترل آلودگی) | نزدیک به صفر (فاقد حلال) |
| سرعت خشک شدن | نسبتاً کند (نیاز به حرارت بالا) | بسیار سریع (فرّار بودن حلال) | فوری (تحت تابش UV) |
| خطر ایمنی و آتش‌سوزی | پایین (عدم استفاده از حلال‌های آلی) | بالا (به دلیل فرّار بودن حلال) | متوسط (نیاز به محافظت در برابر UV) |
| چسبندگی به زیرآیند | عالی روی مواد جاذب؛ نیاز به پرایمر روی غیرجاذب | عالی بر روی طیف وسیعی از مواد غیرجاذب | عالی روی فیلم‌ها و لیبل‌ها |
| هزینه عملیاتی بلندمدت | پایین (کاهش هزینه‌های زیرساخت محیط زیستی) | بالاتر (هزینه حلال و کنترل آلودگی) | بالا (هزینه اولیه مرکب و تجهیزات پخت) |
گرچه مرکب‌های پایه حلال و UV در سرعت خشک شدن عملکرد بهتری دارند، اما این برتری باید در بستر اقتصادی کلان بررسی شود. مرکب‌های پایه حلال، علیرغم قیمت پایین‌تر اولیه، هزینه‌های عملیاتی پنهانی دارند که شامل خرید حلال‌های گران‌قیمت، نیاز به زیرساخت تهویه و مدیریت پسماند خطرناک است. حذف این هزینه‌های جانبی به واسطه استفاده از مرکب فلکسو آبشور، در نهایت به نفع مقرون به صرفه‌تر بودن این گزینه در درازمدت است.
جایگاه رقابتی و ارزش‌های منحصر به فرد
تضمین کیفیت رنگ و پایداری در عملکرد
فرمولاسیون‌های پیشرفته مرکب فلکسو آبشور در حال حاضر با استفاده از تکنولوژی‌های دیسپرس‌کننده‌های نانو تولید می‌شوند. این فناوری امکان ادغام پیگمنت‌ها (رنگ‌دانه‌ها) با غلظت بسیار بالا را فراهم می‌آورد، که منجر به تولید جوهرهایی با قدرت رنگ‌دهی قوی و شفافیت و درخشندگی عالی می‌شود. این کیفیت بالا، همراه با مقاومت نوری بهبودیافته ، تضمین می‌کند که محصولات چاپی در برابر عوامل محیطی مقاوم بوده و جذابیت بصری خود را در قفسه‌های فروشگاه‌ها حفظ کنند.
مزیت استراتژیک طیف گسترده رنگی (دیلون)
یکی از نقاط قوت استراتژیک در عرضه مرکب‌های فلکسو آبشور، توانایی ارائه طیف وسیعی از رنگ‌ها برای پاسخگویی به پیچیده‌ترین نیازهای برندینگ است. طیف گسترده رنگی دیلون، شامل ۳۳ رنگ مختلف، این قابلیت را برجسته می‌سازد. این تنوع شامل رنگ‌های پایه حیاتی مانند مشکی (Black ۵۵۷۲۰)، رنگ‌های اصلی مانند کلاسیک آبی (Classic Blue ۵۵۱۹۶) و سبز تیره (Dark Green ۵۵۴۲۰)، و همچنین رنگ‌های تخصصی نظیر نقره‌ای متالیک (Metallic Silver ۵۵۹۱۲)، طلایی متالیک (Metallic Gold ۵۵۹۰۴)، و طیف‌های زنده مانند صورتی پرفروش (Hot Pink ۵۵۱۶۰) و نارنجی (Orange ۵۵۰۱۳) است. این گستره رنگی وسیع، امکان تولید چاپ‌های زنده و جذاب با پوشش‌دهی بالا حتی روی سطوح تیره را افزایش می‌دهد و نقش مهمی در جلب توجه مشتری نهایی در بازار رقابتی بسته‌بندی ایفا می‌کند.
قابلیت حل مجدد عالی و کاهش هدر رفت
فرمولاسیون‌های باکیفیت مرکب‌های آبشور معمولاً ویژگی حل‌مجدد عالی ارائه می‌دهند. یعنی اپراتور در صورت توقف دستگاه، مرکب خشک‌شده روی پلیت‌ها و رول‌ها را به‌راحتی با آب حل و تمیز می‌کند. این قابلیت زمان تمیزکاری را کاهش می‌دهد، نیاز به مواد شیمیایی تهاجمی را حذف می‌کند، ریسک گرفتگی رول آنیلوکس را به حداقل می‌رساند و بهره‌وری دستگاه را افزایش می‌دهد.
نتیجه‌گیری
چشم‌انداز آینده و اهمیت گذار استراتژیک
مرکب فلکسو آبشور دیگر صرفاً یک جایگزین دوستدار محیط‌زیست نیست؛ بلکه به یک فناوری محوری و ضروری در اکوسیستم چاپ فلکسوگرافی تبدیل می‌شود. در حالی که چالش‌های فنی مهمی از جمله کنترل دقیق pH، مدیریت ویسکوزیته و غلبه بر سرعت کند خشک شدن وجود دارد، نوآوری‌های مستمر در شیمی رزین‌های آکریلیک و فناوری پراکندگی پیگمنت‌ها به طور فزاینده‌ای این مرکب‌ها را قادر می‌سازد تا از نظر عملکرد، وضوح، و مقاومت سطحی با سایر گزینه‌ها رقابت کنند.
در محیط رقابتی امروز که پایداری به یک معیار مالی تبدیل شده است (به دلیل صرفه‌جویی در هزینه‌های کنترل آلودگی)، گذار استراتژیک به فرمولاسیون‌های پایه آب که ایمنی (مانند ایمنی تماس با مواد غذایی) و غلظت رنگ بالا را تضمین می‌کنند، یک مزیت رقابتی بلندمدت ایجاد خواهد کرد.
